Vrouwendiscriminatie

Verachting, stigmatisering en discriminatie van de vrouw

Het geluk van de man is: ik wil. Het geluk van de vrouw is: hij wil - Friedrich Nietzsche

Via overlevering uit de oude wereld van de Grieken en Romeinen blijkt overtuigend dat de vrouw bepaald geen minderwaardige positie had in het maatschappelijk leven. Zo waren er gelijke opvattingen over schoonheid, zoals uit de beeldende kunst blijkt en bekleedden vrouwen allerlei beroepen zoals jurist, arts en zelfs religieuze functies waren voor vrouwen beschikbaar. Zo pronkte het beeld van de godin Pallas van Athene (zie foto) als beschermster bij de stad Athene.

In Noord-Europa zoals in het gebied van Germanië werd de vrouw als een volledig waardig persoon gezien naast de man. De vrouw werd zelfs als hoeksteen gezien van het gezin, als moeder, beschermeling van de familie en hoedster. Het huwelijk was in die tijd heilig. In zijn Germania vermeldt de schrijver Tacitus: "Dat de vrouwen de wonden van de mannen verbonden die deze gedurende de strijd opliepen, dat ze hen levensmiddelen brachten en in de strijd aanvuurden". Vrouwen dus als verpleegkundigen, verzorgenden en beschikbaar voor psychische steun aan hun mannen.

Vrouwen hadden erfrecht en zorgden voor de opvoeding en cultuuroverdracht naar de kinderen toe, terwijl de man zich op de jacht concentreerde. Maar ook, zelfs bij zeer patriarchale inheemse volkeren in Amerika, Afrika en Azië, was er zelden sprake van minachting van of een minderwaardige positie voor vrouwen. De mannen die op jacht gingen, hadden immers bij het achterlaten van hun familie de vrouw hard nodig voor de opvoeding van de kinderen en het bewerken van het land en hoeder van de kudde. Een natuurlijke orde die er waarschijnlijk al meer dan 100.000 jaar is bij de Homo sapiens.

Opmerkelijk is dat vanaf het begin van de katholieke kerk de haat tegen de vrouw zich 17 eeuwenlang heeft kunnen ontwikkelen. De reden daarvoor is dat de eerste kerkvaders zoals Paulus, Augustinus, Ambrosius en Thomas van Aquino nagenoeg allemaal op een perverse, obsessieve of psychisch gestoorde manier bang waren voor vrouwen. Voor hen was het enige antwoord op deze extreme angst en obsessie naar vrouwen, het subject van de angst en obsessie (de vrouw) te vernietigen.

De pausen en bisschoppen, vanaf 325 na Christus, herkenden zich kennelijk volledig in deze houding van de kerkvaders en hun houding naar vrouwen toe. Eigenlijk is ook hier weer het bijna automatisch stigmatiseren van nota bene 50% van de wereldbevolking, als minderwaardig, zondig, slechter dan wilde dieren, hysterisch, hoeren, slaafs en volledig ondergeschikt aan de man, enzovoorts zo vreselijk fatalistisch gestoord en discriminerend dat door de tijd heen deze compleet gewetenloze, maar ook vooral domme antropologische interpretatie zo extreem is, dat de houding van de katholieke kerk naar de vrouw, al die 17 eeuwen, alleen al voldoende reden is om deze kerk institutioneel psychisch gestoord te noemen.

Op grond van Paulus' woorden gaat het christendom ervan uit dat één vrouw, Eva, het gehele mensdom in de zonde heeft gestort en dat de vrouw daarom een minderwaardig wezen is. Volgens deze apostel moet de vrouw de man in alles onderdanig zijn (Gal. 5:24), want de man is 'het hoofd van de vrouw' (1 Kor. 11:3).

Kerkvader Chrysostomus was een overtuigd vrouwenhater. Hij zag geen enkel nut om in het huwelijk te treden. Deze heilige Chrysostomus stelde zelfs: "Want waar de dood is, daar is het huwelijk; en waar geen huwelijk is, daar is geen dood". Hij zag de vrouw niet in staat tot vriendschap maar als een straf, het allerergste kwaad, een slangengif, een verleidster met een masker, een foltering en marteling, een onafwendbaar gevaar zoals een soort ongedierte. Hij vergelijkt wilde dieren met de vrouw en volgens deze heilige komt de vrouw er slechter vanaf.

Verder geldt volgens kerkvader Chrysostomus: "Naar uw man moet uw verlangen uitgaan, en hij zal uw heer zijn … daalt dan af tot onderdanigheid … weest dan een der ondergeschikten". Bij deze regel hoeft men zich niet af te vragen hoe goddelijk arrogant deze kerkvader wel niet is ten opzichte van de vrouw.

Kerkvader Augustinus prees het feit dat meisjes alles werd ontzegd en zo snel mogelijk in het klooster werden opgenomen om de christelijke maagdelijkheid van de heer te volgen. Schijnheiliger kan het haast niet naar vrouwen en deze meisjes toe gezien zijn vroege seksuele uitspattingen. "Augustinus verklaart de vrouw tot een 'minderwaardig wezen' dat God niet naar zijn beeld en gelijkenis heeft geschapen. Een zware belediging, die tot in de middeleeuwen, tot in de wetboeken van Ivo van Chartres en Gratianus, bij toonaangevende theologen terugkeert (Deschner, 1974)."

Alleen de man was naar Gods beeld geschapen; wie dat ook van de vrouw wilde beweren was 'krankzinnig'. Hoe krankzinnig ben je zelf als je 50% van de wereldbevolking zo stigmatiseert?

Volgens Augustinus is het: "zowel 'rechtvaardig' als 'natuurlijk dat vrouwen dienstbaar zijn aan de man' en 'De juiste rechtsorde treft men alleen aan waar de man beveelt, en de vrouw gehoorzaamt aan de man' ", ziet men bij de meeste autoritaire en narcistische mannen opvallend terug in de huidige tijd.

Uit de meeste teksten van Augustinus herkent men een onverdroten vrouwenhaat en de man is nagenoeg een heilige. Of beter als reflectie een erkent narcist. Elke vrouw aldus Augustinus, die iets onderneemt om niet zoveel kinderen te krijgen als zij zou willen, maakt zich schuldig aan even zovele moorden, evenals de vrouw die zich verwondt na zwanger te zijn geworden.

"God schept in het stille heiligdom van de moederschoot, en gij wilt dit door wellust schenden" is een uitspraak van Ambrosius. "De vrouw moet haar hoofd verbergen, omdat zij niet beeld en gelijkenis Gods is" is van Ambrosius.

Volgens de kerkvader Thomas van Aquino (13de eeuw) - door paus Leo XIII in 1879 verheven tot eerste leermeester van de katholieke scholen en universiteiten - geldt: "De vrouw staat tot de man als het onvolmaakte en onvolwaardige tot het volmaakte. Volgens hem moet de vrouw ondergeschikt zijn aan de man, want hij is haar hoofd en naar lichaam en ziel volmaakter dan zij, en dat was al voor de zondeval. De ondergeschiktheid van de vrouw is een gevolg van de goddelijke rechtsorde en van het natuurrecht, namelijk van de natuur van de vrouw zelf, en daarom eist Thomas van Aquino van haar dat zij gehoorzaamheid betoont in het huisgezin en daarbuiten. De vrouw is lichamelijk minderwaardig en ook geestelijk, en deze geestelijke minderwaardigheid is een gevolg van de lichamelijke, namelijk van haar 'teveel aan vocht' en haar 'onder temperatuur'. Zij is eigenlijk een vergissing van de natuur een soort 'verminkte', 'mislukte man' (Deschner, 1974)."

Thomas van Aquino was een fan van Aristoteles en was een 'wijs' man. De katholieke kerk hangt tot op de dag van vandaag zijn theologie op aan deze man met z'n onwetenschappelijke en discriminerende kletspraat waarbij hij duidelijk maakt niets van vrouwen te weten (maar wel een extreem oordeel heeft) en daarom een Griekse filosoof en zijn leerlingen aanhaalt om zijn ernstig tekort aan wijsheid te compenseren.

We zien in de voorgaande tekst van de katholieke kerkvaders hoe men volledig geconditioneerd en generaliserend fatalistisch denkt over vrouwen. Het is een manier van denken, die volledig ingaat tegen de natuurlijke orde van de mens als Homo sapiens, zoals die voor het katholicisme er altijd geweest is. Maar waarschijnlijk hebben de katholieke Homo sapiens zitten wachten op het Geestelijk Hooglied over vrouwen van de paus met zijn bisschoppen.

Bij de meeste katholieke theologen zie je hetzelfde beeld. Nagenoeg alles van deze kerkvaders en theologen over de vrouw is seksueel negatief, denigrerend, stigmatiserend, arrogant en discriminerend naar vrouwen toe. Verder een bewijs dat we bij de katholieke kerk te maken hebben met een mannenwereld met kardinalen, bisschoppen, priesters en theologen, die niets met de vrouwenwereld hebben ervaren in hun leven, en zo wel, daar niets mee gedaan hebben ten gunste van vrouwen. Dit kan hun dogmatische houding naar de minderwaardigheid van de vrouw, 17 eeuwen binnen de katholieke kerk, begrijpelijk maken, maar dit duidt wel gelijk op een ernstige veroordeling van de vrouw gedurende vele eeuwen en is narcistisch patriarchaal, autoritair en duidt ook overtuigend op psychopathie van de gezagdragers van deze kerk.

Zo zagen we bij de vroege slavenhandel, het ontzeggen van functies binnen de katholieke kerk en elders, de heksenvervolging, enzovoorts dat de manier waarop binnen de katholieke kerk gedacht wordt over vrouwen, een funeste bijdrage heeft geleverd waardoor vrouwen als slaven werden verhandeld, nooit het aanzien kregen dat ze verdienden of als heksen op de brandstapel werden geëxecuteerd.

De houding van de katholieke kerk is in de 17 eeuwen na het jaar 325 naar vrouwen toe niet echt veranderd. Conservatiever kan het haast niet. Miljoenen vrouwen hebben eeuwenlang goed werk gedaan binnen de katholieke kerk, zoals in de geestelijke- en lichamelijk verzorging, missie, gezondheidszorg, kerkcultuur en onderwijs. Maar ze hebben daar in de 21ste eeuw geen enkel mannelijk katholiek-recht voor teruggekregen.

De angst voor vrouwen bij de katholieke kerkleiding is kennelijk nog net zo actueel als in de tijd van apostel Paulus en de kerkvaders. We moeten hierbij bedenken dat de emancipatie van de vrouw in Nederland de laatste 50 jaar volgens de katholieke kerk altijd volledig tegen de positie van de vrouw is geweest. En deze houding van de katholieke kerk houdt niet op, ook niet in 2019 zoals we dat zien met abortus, recht op partnerkeuze al dan niet katholiek vrij in de keuze van opvoeden volgens de eigen gewenste levensopvatting, priesterambt en dooprecht voor vrouwen bijvoorbeeld.